//Onze basishypothese is complex en gaat ervan uit dat water als gemeengoed beschouwen en water een plaats geven in de stad hand in hand lopen. In het voorstel zoals we het hier uitwerken, worden er geen toegevingen gedaan en wordt deze hypothese stap voor stap uitgelijnd.

Onze hypothese komt voort uit de vaststelling dat de crisis rond het Waterzuiveringstation Noord tijdens de winter van 2009-2010 niets anders was dan de eerste frontale aanval van een marktideologie tegen het Brusselse Waterbeheer. We zien het als een concrete illustratie van het proces dat van water een handelswaar maakt.

Op ?loso ?sch vlak is water als gemeengoed voor ons een voldongen feit, een evidentie, en niet een ideologische optie. Net als de lucht, de biodiversiteit, taal en kennis, is water een gemeengoed. Water staat aan de oorsprong van de mens. Een van de meest vitale bestanddelen van de mens is water. Het is noodzakelijk voor het leven in zijn geheel. Dit is een feit.

Een ander onbetwistbaar feit is dat de stad het water heeft onderdrukt. De stad is alle bewustzijn van water verloren en heeft het doorverwezen naar een knoopwerk van ondergrondse leidingen. Dit gaat soms zelfs zo ver dat onze rivieren in buizen worden gestoken en/of ons afvalwater afvoeren. Misschien is met dit beeld zelfs alles al gezegd ?

We hebben dus vanuit dit dubbele uitgangspunt, en gesterkt door onze hypothese, onze stelling geformuleerd. We zijn na debatten en ernstig beraad tot deze stelling gekomen, maar ook na concrete acties rond de verdeling van rollen tussen personen, of kortweg via de uitwerking van sociale banden.

Want ook al spreekt het op ?loso ?sch vlak voor zich dat water een gemeengoed is, iedereen heeft zich dit sociale, economische en culturele feit nog niet toegeëigend. Om het water in de concrete menselijke werkelijkheid als een gemeengoed te gaan beschouwen, zijn er enkele vereisten. Deze vereisten vormen de stelling die we als burgers en experts innemen en hebben een invloed op de manier waarop onze voorstellen geformuleerd zijn.

Als water een gemeengoed is, dan moet(en) :
 water terug een natuurlijk territorium in de stad krijgen en moeten er in de stad terug watercycli gecreëerd worden : de benadering via de stroombekkens ;
 de watertechnologieën gedecentraliseerd worden : de benadering via de Nieuwe Stadsrivieren, de benadering via het debat over de technologische keuzes ;
 het onmogelijk worden om van water een handelswaar
te maken : de benadering via het recht op water en de gezamenlijke ?nanciering ;
 water als werelderfgoed bewaard worden : de benadering over de grenzen heen, de actie op Europese schaal en voor een internationale solidariteit ;
 ervoor gezorgd worden dat water werkelijk gemeenschappelijk beheerd wordt : de benadering via participatie en het sociale gebruik van water ;
 transparante en samenwerkende, niet gesegmenteerde instellingen opgericht worden : de deconstructieve/reconstructieve benadering

Deze benadering in zijn geheel stelt de ware ontplooiing van een meervoudige economie voor, door technieken en ?nanciën over verschillende locaties te spreiden en zo te komen
tot een meer lokale herschikking van de productie van rijkdommen en een ontwikkeling van binnen uit.

Op het einde van deze cyclus van nadenken en actie ondernemen, krijgen we het gevoel dat de verandering van water in een koopwaar weliswaar op een sterke ideologie steunt, maar vooral te wijten is aan de veelvoudige opsplitsing van haar beheer, van het meest lokale tot het internationale. Het handelsopportunisme komt zich immers enten op het feit dat we er niet in slagen om gezamenlijk en concreet te bouwen aan het beheer van deze natuurlijke rijkdom.

We roepen dus op tot allianties tussen burgers, politieke vertegenwoordigers en wateroperatoren, tussen de burgermaatschappij en de administraties, tussen de burgers onderling, tussen wijken, gemeenten, stroombekkens... om een pragmatisch antwoord te bieden voor het behoud van water als gemeengoed, opdat het werkelijk als een gezamenlijke rijkdom zou worden beheerd. Brussel heeft hier als onderzoekslaboratorium een belangrijke rol te spelen.

De stuurgroep van de SGWB :
Camille Herremans (Euracme), Emmanuel Petrella et Anna Poydenot (IERPE), Mathieu Sonck, Meriem Mcharek et Nicolas Prignot (IEB), Dominique Nalpas et Kevin De Bondt
(Plate-forme Eau Water Zone), Stanislava Belopitova (Habitat et Rénovation), Arnaud Bilande (Maelbeek dans tous ses Etats), Louis Motquin (pour le groupe de Lecture et Comité Potamoes), François Lebecq en Nicolas Vidicq

De meewerkers :
Alain Adriaens, Michel Bastin, Magali Da Cruz, Enguerrand David, Anne Decannière, Paul De Neyer, Michel Durant, Claire Eykerman, Françoise Galand, Marc Gilson, Anne Ghruber, David Kuborn, Andy Lahou, Christian Legros, Fabienne Lontie, Yannick Mercier, Anne Murs, Victor Ntacorigira, Riccardo Petrella, Arnaud Pinxteren, Esther Stark, Jean-Marie Thomas, Marie-Claire Van Cutsem, Robert Vanwassenhoven, Christelle Verhoeste

De Staten Generaal van het Water in Brussel (SGWB) zijn een voorstel van de burgergemeenschap en krijgen de steun van de Minister van Leefmilieu.//